نوشته اصلی توسط
ghazal1
سلام
بستگی داره طرف مقابلم کی باشه ...مثلا در برابر همسر و پدرم ، نظرم رو میکم و توقع دارم یا بپذیرن و یا توجیحم کنن که نظرم درست نیست .
در مورد مسایل روزمره هم حتی اگر صد درصد بدنم کارم یا حرفم درسته ، باز با همسرم مشورت میکنم و یه جایی باقی میزارم تا اگر با من مخالف باشن توجیح و کاملا قانعم کنن و اگر نتونست بازم با پدرم مشورت میکنیم .
دیگه انصافا تا به این سن ، سرتر از نظر و عقیده پدرم ندیدم و نشنیدم و حتی اگر گاهی بخوام قانعش کنم بخاطر تفاوت نسل باز زیباترین توجیح ها رو با نرم ترین و دلنشین ترین جملات طلایی برام داره .
ولی در مورد کسایی ک میدونم همیشه احساسی برخورد میکنن و یا علم و اگاهیشون کمتره و عقایدشو با من نمیخونه ،اصلا نظرمو پیششون نمیگم .
در کل ادم پر ادعایی نیستم و تحمل نظر مخالف رو هم دارم ، و یا توجیحشون میکنم یا توجیه میشم .